آب را گل نکنیم...
سه شنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۲، ۰۷:۴۸ ب.ظ
آب را گل نکنیم،
شاید از دور علمدار حسین، مشک طفلان بر دوش،
زخم و خون بر اندام،
می رسد تا که ازین آب روان، پر کند مشک تهی،
ببرد جرعه ی آبی برساند به حرم،
تا علی اصغر بی شیر رباب، نفسش تازه شود، و بخوابد آرام.
آب را گل نکنیم،
که عزیزان حسین، همگی چشم به راهند که ساقی آید،
و به انگشت کرم،
گره کور عطش را بگشاید.
آب را گل نکنیم..
تو آن کیمیاى دگرگونه سازى که مرگ حیات آفرین را به نام «شهادت» به اکسیر عشقى که در التهاب سرانگشت سحرآفرینت نهفته است، چو شهدى مصفا و شیرین به کام پذیرندگان مى چشانى...
ایام بر شما تسلیت